با سلام و خسته نباشید. جناب مهندس من هدفم این هست که حرکت یک چرخ ماشین را از حالت سکون تا رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت مدل کنم.
خب در واقعیت وزن ماشین رو ی چرخها قرار دارد و سپس به آن سرعت داده میشود. من هم در مدلسازیم به همین صورت اقدام کردم. یعنی دو step تعریف کردم. در step اول فقط یک بار عمودی که معادل با وزن ماشین هست اعمال کردم (به صورت استاتیکی) و سپس در استپ دوم فقط به مرکز چرخ سرعت خطی دادم. من این مدلسازی را هم با dynamic implicit و هم با dynamic explicit انجام دادم. در هر دو حالت بعد از تمام شدن step اول، با اتمام یک اینکریمنت از استپ دوم هندسه چرخ کامل به هم میریزد . (شکل های 1 و 2 به ترتیب این هندسه را در اینکریمنتهای اول و دوم نشان میدهد.) موضوع جالب برای من این هست که با همین شکل به هم ریخته به حل خودش ادامه میدهد و اصلا خطای تغییر شکل زیاد المانها را نمیدهد.
من بر اساس پیشنهاد شما زمان مورد استفاده در amplitude تعریف شده برای سرعت را بالا بردم اما اصلا تاثیری نداشت و همین اتفاق افتاد.
جناب مهندس در مقاله ای که در این زمینه وجود دارد، در حالت دو بعدی دقیقا به صورت بالا (یعنی تعریف دو استپ) مدلسازی را انجام داده است و نتایج را گزارش کرده.
اما در در حالت سه بعدی، فقط یک استپ تعریف کرده است و همزمان نیرو و سرعت را اعمال کرده. یعنی هر دو در زمان 1 ثانیه و با تعریف یک amplitude بر روی چرخ اعمال میشوند. اما این روش مدلسازی با واقعیت جور در نمی آید.!! در واقعیت ابتدا اعمال نیرو و بعد اعمال سرعت هست.
من در ادامه مانند روش مقاله در حالت سه بعدی، یک step تعریف کردم و اعمال بار و سرعت را با هم انجام دادم. خب در این حالت دیگه اون مشکل به هم ریخته شدن هندسه چرخ پیش نیامده و حل جلو میرود.
مقالات مدلسازی را با dynamic explicit انجام دادند. من وقتی با این حلگر انجام میدهم hourglass اتفاق می افتد و با افزایش تعداد المانها در راستای ضخامت پارتها باز هم همین اتفاق می افتد. ولی وقتی با dynamic implicit انجام داده ام اصلا مشکلی پیش نیامده است.
جناب مهندس من چند سوال برایم در این زمینه پیش آمده که ممنون میشوم راهنمایی فرمایید:
1- آیا مدلسازی دوبعدی با سه بعدی تفاوت خاصی دارند که باعث شده در حالت دوبعدی تعریف دو استپ جواب بدهد ولی در حالت سه بعدی نه؟
2- این روش مدلسازی که اعمال نیرو و سرعت با هم در ایک استپ انجام میشوند درست است؟ من اصلا نمیتوانم این مدلسازی را توجیه کنم.
اینکه مقالات با حلگر explicit انجام داده اند، دلیل خاصی دارد یا با implicit هم درست است؟
ممنون
- Farzaneh Baradaran 7 سال پیش پرسیده است
- آخرین ویرایش 7 سال پیش
- برای ارسال دیدگاه باید ابتدا وارد شوید.
سلام. من در قالب یه پاراگراف هم زمان به سه سوالتون جواب میدم:
برای اینکه موقع استفاده از حلگر اکسپلیسیت حلتون دچار اعوجاج در المان ها نشه، یا باید با تنظیمات پنجره element type بازی کنید یا اینکه از تکنیک ale استفاده کنید. استپ مثل ظرف زمانی برای شبیه سازیه. در واقعیت اول نیروی وزن وارد میشه و بعد چرخ سرعت میگیره. اما با تعریف امپلیتود ها به شکل خاصی میشه هر دو رو در یک استپ داشت. می تونید با استفاده از تعریف امپلیتود به صورت tabular، به گونه ای عمل کنید که در موقع اعمال نیرو، مقدار سرعت صفر باشه و موقع وارد شدن سرعت، نیرو تقریبا صفر باشه. مثل دو تابع سینوس و کسینوس که در فاصله 0 تا pi/2 برعکس هم عمل میکنن. اینطوری میشه توی یه استپ، شبیه سازی رو جلو برد. در حالت کلی اعمال شرایط فیزیکی ربطی به 2 بعدی یا 3 بعدی بودن نداره. در اون مقاله هم احتمالا به این دلیل از اکسپلیسیت استفاده کرده که نمیخواسته خطای همگرایی پیش بیاد. احتمالا با سایت ما و فیلم های رفع خطای ما آشنا نبوده 🙂
- mirzabozorg 7 سال پیش پاسخ داده است
- برای ارسال دیدگاه باید ابتدا وارد شوید.
لطفا ابتدا وارد شوید.
